Sinds een paar dagen is het Lombokbos waar wij vlakbij wonen deels open. Nu pas wordt mij meer helder wat de immense kracht van de natuur teweeg heeft gebracht in slechts een kleine minuut op 18 juni 2021. De dronebeelden die de wereld over gingen, kwamen van zo dichtbij. Een hele strook bos is platgewalst, en dat over de lengte van een paar kilometer. Wat hebben wij als mensen geluk gehad dat er geen slachtoffers zijn gevallen.
Maar terug naar de actualiteit: het bos kent nu plekken van licht: ook heel mooi. We kunnen vanaf Leersum-Noord heel ver van ons af kijken, we zien zelfs de sluizen in Wijk bij Duurstede. Het wonen op de Utrechtse HEUVELrug is nu veel tastbaarder. Ook hebben we die prachtige oranje ochtendzon in onze tuin door het ontbreken van hoge bomen, zelfs nu de zon zo laag staat. Het straatbeeld in de wijk wordt nog elke dag bepaald door busjes van aanneembedrijven en hoveniers. Het gezaag is grotendeels verstomd, dat wel : ). De werkzaamheden aan ons huis beginnen pas in het voorjaar, deze zijn wel nodig maar niet urgent.
En dan onze hond: dolblij is ze dat ze het haar vertrouwde bos weer in kan. Zo veel nieuws te ruiken.
Dit schreef ik een dag na de windval
Geef een reactie