Als ik schrijf wat geschreven wil worden, wat komt er dan? Kan ik me laten leiden? Of is er de oude gewoonte om zelf de touwtjes in handen te willen hebben. Om liever niet in het diepe te springen, om veilig alles bij het oude te houden? Het is een weg, een klim eigenlijk om uit de groef te komen. Een grote tegenstelling: ik wil het dolgraag, maar doe het weinig. Dit is precies waarom het thema sterven me aanspreekt: vanwege de overgave die nodig is om los te kunnen laten. Diep van binnen weet ik dat juist in die overgave de ultieme vrijheid besloten ligt. Ik oefen me, in vertrouwen, in het laten leiden. En jij?
Al schrijvend meer tot je ware zelf komen? Scroll door deze blogs voor schrijfoefeningen of volg eens een workshop of cursus. Of doe het lekker op je eigen manier : )
Geef een reactie