Na vier jaar schrijven (!) voor Stichting Human Concern- – Centrum voor eetstoornissen heb ik voor het eerst een man met een eetstoornis mogen interviewen. Natuurlijk, er zijn verhoudingsgewijs meer meiden en vrouwen die deze ziekte hebben, maar juist vanwege dit etiket is de drempel voor de jongen of man mét een eetstoornis heel hoog. Michel zette deze stap desalniettemin drie jaar geleden. Én wilde ook nog eens vertellen over zijn weg omhoog. De eetstoornis heeft hem als tiener bij de levenden gehouden, vertelt hij, maar leidde hem op het laatst richting de dood. https://www.humanconcern.nl/ervaringen/persoonlijke-verhalen/een-openhartig-verhaal-van-een-rugbyer-met-boulimia
Geef een reactie